3.86 Crisismanagement

Er is een ‘reguliere repressieve hulpverlening van brandweer, politie en geneeskundige diensten die uitrukken bij incidenten, maar soms moet er snel worden opgeschaald om een heuse ramp of crisis het hoofd te bieden.

Deze module gaat in op de organisatie van de crisisbeheersing, op crisisbesluitvorming, crisiscommunicatie en de effecten van crises op de samenleving. Er moet – onder tijdsdruk – snel worden gehandeld in een vaak nog onoverzichtelijke situatie, waarbij autoriteiten slechts over ‘50% van de benodigde informatie beschikken, maar 100% van de besluiten moeten nemen’.
Een effectief optreden versterkt het vertrouwen in autoriteiten en de overheid, een verwijtbaar falen vergroot de onzekerheid bij de bevolking en verhoogt de schade en/of het aantal slachtoffers.

De aard van de crises is zeer diverse en zo ook de aanpak ervan. Natuurrampen zoals overstromingen en extreme hitte; ontwrichtende stroomuitval; terroristische aanslagen; grote branden en ontploffingen; moordaanslagen, de lijst is lang en uitputtend.
Hoe wordt de crisisbeheersing in Nederland vormgegeven? Wat kun je voorbereiden; wat is trainbaar; welke eisen stel je aan beslissers en hoe houd je de paraatheid op peil?